Vrhovni komandant Jugoslovenske vojske u otadžbini tokom Drugog svetskog rata, Dragoljub Draža Mihailović streljan je na današnji dan 1946. godine u Beogradu, a lokacija njegovog groba kao i mnoge misterije “Čičinog” života i dan danas izazivaju brojne polemike i dele narod. Breme izdaje, krst saradnje sa okupatorom ili pak vernost kralju i manjkavost lukavstva pred najezdom talasa komunizma koštale su Mihailovića položaja, časti, slobode, a na kraju i života.
Našao se njegov četnički odred u vihoru novog proleterijatskog zanosa koji je lebdeo nad Evropom, što je u mnogome odredilo buduću sudinu Jugoslavije, kao i pobedu partizana u građanskom ratu.
Po njegovom završetku, nove vlasti rešile su da se obračunaju sa svim protivnicima, a prvi među njima bio je ko drugi no general Draža Mihajlović.
U spektakularnoj, dugotrajnoj akciji OZNA-e, Mihailović je uhapšen i priveden sudu, koji je presudu doneo i pre njegovog hvatanja.
Smrt je bila neizbežna, a najveću bol pristalicama četničkog pokreta i sedam i po decenija kasnije predstavlja činjenica da je lokacija njegov groba i dalje nepoznata.
Vrhovni komandant Jugoslovenske vojske u otadžbini tokom Drugog svetskog rata, Dragoljub Draža Mihailović streljan je na današnji dan 1946. godine u Beogradu, a lokacija njegovog groba kao i mnoge misterije “Čičinog” života i dan danas izazivaju brojne polemike i dele narod. Breme izdaje, krst saradnje sa okupatorom ili pak vernost kralju i manjkavost lukavstva pred najezdom talasa komunizma koštale su Mihailovića položaja, časti, slobode, a na kraju i života.
Našao se njegov četnički odred u vihoru novog proleterijatskog zanosa koji je lebdeo nad Evropom, što je u mnogome odredilo buduću sudinu Jugoslavije, kao i pobedu partizana u građanskom ratu.
Prema rečima istoričara, iako su komunisti tvrdili da je sahranjen na Adi, veruje se da je mesto pogubljenja i zakopavanja tela bio Topčider.
Najodlikovaniji srpski vojnik svih vremena je pred smrt brutalno pretučen i iskasapljen sekirom, a na čuvenoj slici koja je nastala neposredno posle ubistva, vidi se telo Mihailovića bez desne ruke. Upravo ta slika izazvala je veliko interesovanje i pometnju, a prema rečima istoričara Milosava Samardžića napravljena je u tri primerka.
-Fotografija mrtvog Draže izrađena je u tri primerka za Aleksandra Rankovića, Slobodana Penezića Krcuna i Svetislava Stefanovića. Napravljena je da bi postojao dokaz o izvršenom zadatku, a fotografija iskasapljenog generala prvi put objavljena je u italijanskoj štampi, dva ili tri meseca nakon ubistva, posle čega je Tito naredio istragu kako se to dogodilo. Ova ukradena fotografija u Srbiju se vratila 1992. godine, kada ju je bivši obaveštajac Zagorka Vasić donela iz Kalifornije, a pukovnik Titove garde u penziji potvrdio je da je autentična. Aleksandar Leka Ranković tražio je da se negativ uništi – tvrdi Samardžić.
Iako je decenijama nosio breme izdajnika i kao mrtav bio najomraženiji čovek Jugoslavije, po smrti Josipa Broza Tita, Srbiju ponovo kreće da obuzima zanos nacionale svesti u kojoj se i oživaljava lik Draže.
Upravo zbog toga, Viši sud u Beogradu ga je 14. maja 2015. godine rehabilitovao, uz obrazloženje da je sporna presuda doneta u nezakonitom procesu. Tada su mu ukinute sve izrečene optužbe, zbog čega je postao zvanično neosuđivan.
