Poznato je da se u Sarajevsko-romanijiskoj regiji narod nikada nije odricao svoje vjere i svoje svete crkve. Naravno, kao i cijeloj bivšoj državi pod režimom komunizma, sve je manje bilo Srba u crkvama, a vjera je počela da se tumači kroz folklorni program vezan za određene datume.
Pale, mjesto sa najviše vjernika u mitropoliji Dabrobosanskoj, u kojoj aktivno rade četiri crkve, služeći Svetu Arhijerejska liturgija Bogu svake nedjelje i svakog prazika. Primjetno je da poslednjih godina broj vjernika i pričesnika se povećava. To svi primjete. Tokom Velikog posta, pominje se broj izmešu deset i petnaest hiljada pričesnika u poslednjoj sedmici posta. To je između 60-75% ukupnog broja stanovnika ove opštine.
Tako je bilo i prvu sedmicu Božićnog posta, kada su crkve na Palama bile prepune naroda. Liturgija se služi u dva hrama centralnog dijela Pala, te crkvi u Mokrom i Podgrabu.
PRIČEŠĆE:
Da bi se pričestili, treba da se pripremimo. I tjelesno i duhovno. Mnogi misle, dovoljno je postiti nedjelju dana, i pričestiti se. Za sjedinjenje sa Gospodom kroz Sveto Pričešće treba mnogo više. Tjelesni post je neophodan kao najbolje sredstvo da barem u tim danima posta i duša naša „posti“. Moramo se uzdržavati svakoga grijeha i svakoga zla u mislima, rečima i delima, a zatim se iskreno pokajati za učinjene grijehe i ispovjediti se. Bez ove duhovne pripreme, na osnovu telesnog posta od „nedjelju dana“, (ili bilo koliko) niko ne bi trebao da pristupa Svetom Pričešću.
A kada se pričešćivati? Ni najumniji Hrišćanin ne može sam sebi da propiše tipik (pravilo) kada i koliko često treba da se pričešćuje. Bez duhovnika, duhovnog oca, nije moguće bezbjedno proći put spasenja i stići naznačenju – sjedinjenju s Bogom ili oboženju.
