Posle masovnih ustaških zločina po Istočnoj Bosni, krenula je četnička kontra-ofanziva u aprilu 1943.godine. Jedinice Jugoslovenske vojske u otadžbini već su oslobodile Foču i Čajniče. U avgustu mjesecu oslobođen je i Višegrad. U septembru mjesecu krenula je opšta ofanziva, cilj je Sarajevo, najveće fašističko uporište.
Sa sjevera su krenule jedinice od Dragoljuba Keserovića i Dangića i već su oslobodile Bratunac, Vlasenicu, Han Pijesak, Sokolac i spuštale se prema Mokrom. Njemačke jedinice su napravile odbrambenu liniju na padinama Mokrog (skoro identična situacija kao u Prvom svjetskom ratu). Glavnina snaga Njemačkog okupatora je odvučena i rastegnuta kako bi dočekala četnike sa sjevera. Nisu se nadali, da je glavni pravac napada dolazio sa Istoka.
Fočanska četnička brigada već je prodirala preko Goražda prema Prači. Rogatički četnici su oslobodili Rogaticu i napadaju preko Miošića, Bogovića Praču. Tu su i Hercegovački četnici, ali i Višegrađani, Čajničani, Crnogorci.
Domobrani i ustaše bježe iz Prače prema Stambolčiću, popaljujući Podgrab. Četnici ulaze u Praču, ali ostaje Renovica, koju opkoljuju, a potom Rogatički četnici i zauzimaju.
Oko 3600 domobrana i ustaša prave veliku liniju odbrane od Viteza, preko Stambolčića prema Ravnoj planini, braneći prvenstveno željezničku prugu, kao značajnu saobraćajnicu za dotur iz Sarajeva koji im dolazi.
Četničke jedinice napadaju Ravnu planinu i u prvom naletu nemaju veće uspjehe u probijanju linija. Bitka je počela 14-og oktobra 1943.godine. Već sledećeg dana, Fočanski četnici uzimaju Vitez, značajnu kotu iznad Stambolčića i ovladaju kotlinom ispod. Predveče, prolaze ustašama i domobranima iza leđa i odsjecaju im prugu kao dotur. Razbijene domobranske i ustaške jedinice se povlače prema Ravnoj planini, gdje ih dočekuju drugi četnici i razbijaju u grupama. Ustaše bježe preko Ravne planine, Jahorine prema Trebeviću i dalje prema Sarajevu. 
Fočanska četnička brigada koja je imala skoro 6000 boraca, 15 na 16 oktobar oslobađa Pale. Paljani su oduševljeno sačekali braću Fočake i 212 Paljana pristupa toj brigadi.
Fočaci i Paljani vode bitku kod Buloga, grabeći prema Sarajevu. Crnogorci i napadaju na Trebević,p otpomognuti četničkim jedinicima Stjepana Lučića koji je gravitirao na tom terenu. Hercegovci, i Gornjo Podrinjani „čiste“ teren preko Ravne planine jer je dosta ustaša ostalo u grupama okružen na tom terenu.
Sve linije su probijene i neprijatelj je potpunu uništen 21.oktobra, a već 22.oktobra, četnici su izašli na obronke Sarajeva.
Ustaše, kojima su Nijemci povjerili odbranu Sarajeva, potpuno su se našli u panici razbijeni iz svih pravaca. Četnici su došli i od Konjica, Boračkog jezera, Ivan Sedla i zauzeli od Ilijaš do Rajlovca.
Problem za fašističkog okupatora je bio veći što su sada ostale odsječene i njemačke jedinice od logistike iz Sarajeva. Iako dobro podržani artiljerijom i avijacijom, četnici iz Srbije, Podrinja i Birča su im nanosili ogromne gubitke.
Iznenada, 23.oktobra u ranu zoru između 4 i 5 časova, partizanske jedinice su sa leđa iz pravca Igmana, Vojkovića i Butmira napale četnike i nanijele im iznenađujuće gubitke. Četnička reorganizaciju u redovima, iskoristili su Nijemci koji su poslali veliku podršku iz Tuzle i razbili četnike jedinice na pravcu Olova, oslobađajući tu liniju.
Tako je već 26. og oktobra, završena ofanziva na Sarajevo, koja je trebalo da bude kruna u ovoj operaciji JVuO. Nažalost, nikada ni do danas nije jasno, zašto su partizanske jedinice tada napale četnike i bukvalno spasile ustaše.
/REDAKCIJA GLAS REGIJE.057/
Zabranjeno kopiranje!
