Za vreme Prvog i Drugog srpskog ustanka u Srbiji od 1804. i 1816. godine i ratova u Crnoj Gori mnoge turske porodice su bježale iz Srbije i Crne Gore i doseljavale na područje Glasinca.
Za Sokolac se pozitnvno zna da se kao naselje naziva tek u turskom periodu ranijeg vremena, tačnije od 1852. godine. Zbog svojih geografskih i terenskih prostranstava, bogate sirovinske baze za ishranu ljudi i stoke. Glasinačka visoravan služila je u gurskom periodu kao poziato zborno mesto za okupljanje ratnika, pred razne vojne pokrete i napade.
Prvi Han u Sokocu podignut je 1862. godine oko kojeg se na glavnom drumu razvilo grupisano naselje. Tada je Sokolac postao središte za ceo Glasinački kraj i njegovo naselje.
Od 1687. godine pominju se sela Primčići u kome su naseljeni Hodžići, s. Mrvići naselili Sjenari a i Biogradlije dolaze u Mrviće 1803-1813. godine posle rata u Srbiji.
Lele iz Smedereva doseljavaju u s. Pediše. Huremi u s. Košutica, Kulići u s. Smrtiće i Mrviće, Mujagići i Hodžići od Kolašina u s. Nepravdiće, Hrvati u s. Pobratce, Jusići iz Nikšića u Mrviće, Barjaktarevići i Šehovići naseljavaju u Primčiće i Mrviće.
Ajanovići su živeli u Kuli. Poznato je mesto gde je bila Ajanovićeva kula. To se selo zove Kula na Glasincu. Nekada su u Baltićima živeli i imali svoj odžak Tankovići i oni su čuvena porodica, Šahinpašići iz Gornjeg i Doljeg Odžaka su sa Glasinca.
Neke turske porodice su 1687. godine napuštale Dalmaciju i Boku zbog buna i opasposti i doseljavali u Bosnu i na Glasiiac. Od doseljenja Turaka na Glasinac 1462. godine do 1863. godine mnoge turske porodice iz Srbije i srpskih teritorija doselile su pa teritoriju turske vladavine u Bosnu.
NASTAVIĆE SE…
