„Ne lipšti magarče do zelene trave“, stara je narodna izreka koja već dugo opominje da ne vjerujemo obećanjima nego djelima.
Baš u vremenu kada je cijela Evropa izvješavala o političkom padu Mila Đukanovića, najdužeg evropskog vladara i diktatora, mi vas podsjećamo na skoro tri i po decenijiski uticaj i vladavinu aktuelnog načelnika opštine Sokolac, mr.Milovana Bjelice.
Kada bi pisali o političkom putu magistra Bjelice, mogli bi pominjati eventualnu povezanost za razne afere i sve ono kroz šta je prolazilo ratno i posle ratno Srpsko Sarajevo, ali i Republika Srpska u cjelosti. Kada kažemo kroz šta je prolazilo Srpsko Sarajevo, ne mislimo na težinu koju je narod ovog junačkog kraja osjetio, već na politički komfor iz koga je Milovan (tada nije bio magistar) donosio određene odluke i bio dio istih.
Opština Sokolac nekada je važila za jak ekonomski centar i potencija Sarajevsko-romnijiske regije. Put Sarajevo-Beograd, razni privredni giganti, kulturna dešavanja i sportska udruženja bila su prezent „Srca Romanije“. Dok su Pale, Istočno Novo Sarajevo i Istočna Ilidža emnorno napredovali iz godine u godinu, gradeći fakultete, puteve, škole, vrtiće, jačajući sve grane privrede, Sokolac je gubio stanovništvo, vojnu bolnicu, hotel, kulturni centar, autobusku stanicu, a o novim putevima, novim zgradama i firmama suvišno je, odnosno jezivo i govoriti.
Sokočani, ljudi čvrstog krktera, koji cijene i vjeruju ljudima na riječ, decenijama nažalost vjeruju u razne „šarene laže“ koje im se s vremena na vrijeme serviraju.
Tako je u samo poslednjih godina Sokočanima obećavano ulaganje od Kineza, Arapa, Turaka, Makedonaca… Projekti Etno selo, novi vodovodi i kanalizacija cijelog Sokoca, ulaganja u poljuprivredu, „Nova Romanija“, ulaganja u tekstilnu industriju, aerodrom, i sl.
Poslednjim glasanjem u Skupštini opštine Sokolac, leđa svim ovim pričama i obećanjima okrenuli su odbornici SNSD-a, PDP-a, DEMOS-a, DNS-a, ali i SDS-a. Da li su Sokočani bez obzira na politički dres rekli više DOSTA!?
