Nije bilo davno kada su Borike u opštini Rogatica bile nosilac turizma svih vrsta i sjedište poznate ergele konja bosansko-brdske i arapske pasmine. Nakonviše puta provedene privatizacije, dođoše neka loša vremena i sa njima ljudi i nesta ergele, a Borike sa svojim prekrasnim krajolicima, kulturno-istorijskim, prirodnim i drugim znamenitostima, krompirom i kajmakom i istoimenim hotelom „B“ kategorije sa 35 leđaja, nestadoše sa turističke mape iako su u njima vrlo često boravili brojni gosti. Među njima, svojevremeno, bili su i članovi „Bijelog dugmeta“ sa Goranom Bregovićem i Lepom Brenom, ali i brojne političke i druge ličnosti iz tadašnje vlastri i pivrede kao što je bio presjednik Saveznog izvršnog vijeća (SIV) SFRJ, Džemal Bijedić koji je bio veliki zaljubljenik u ovaj kraj i ljude u njemu poput Srbina seljaka sa šubarom i crvenim šalom oko glave i u sred ljeta Jovana Balčaka iz Borikama susjednog sela Blažujevići sa kojim je rado „tuka“ domaću šljivu, mezetio borički kajmak i pio gorku kafu. Volio je Džemo, koji je inače bio i rogatički zet, i boričke konje kojim se na paši ili elitnim grlima u štalama, satima divio, pa je uz jednu državničku posjetu Libiji, kupio i njenom predsjedniku Muameru el Gadafiju poklonio jednog konja arapske pasmine iz krvne linije „Sabih“, koji je rođen i odrastao na Borikama.
Za uzdarje, Džema je od Gadafija dobio jedno sedlo, koga je Džema opet poklonio ergeli na Borikama. Radilo se o novom unikatnom primjerku od kože i čohe ukrašene gajtanima na libijske narodne teme.
Ovaj vrijedni poklon čuvao se kao relit u centralnom dijelu hotela „Borike“ sa kojim su se , priča dugogodišnji upravnik hotela Đoko Razdoljac, hvalili i dičili zaposleni, ali i svi Boričani. Nešto slično malo je ko imao ili mogao imati u ovim krajevima. Uz to bio je dostupan oku svih namjernih ili slučajnih posjetilca Borika od kojhih su se mnogi pored njega rado fotografisali „za uspomenu i dugo sjećanje“ na Borike i njene znamenitosti.
Sve je tako bilo dok je radio hotel, koji nažalost neradi već više godina i koga sada zub vremena ozbiljno nagiza i posebno kad ukidoše ergelu, polovinom marta 2019, nasta erozija i ugleda Borika koje su imale sva obilježja planinskog, zimskog i drugih oblika turizma i dođe do izražaja pjesma koja je tim povodom čula i čuje na Borikama: „Oj Boriko na Balkanu raju, tužna priča privede se kraju“.
I sadašnje stanje vodi tome, ali ostaje dilema gđe nesta Gadafijevo i Džemino sedlo? U čijim li je rukama završilo, pitaju se Boričani i predlažu da se ono što prije nađe i vrati kao opštenarodno dobro u Rogaticu i dok jednog dana ne zaživi lokalni muzej preda na čuvanje Opštinskoj Turističkoj organizaciji u kojoj se inače čuvaju neki zanimljivi, stari, predmeti prikupljeni entuzijazmom pojedinca i grupa sa područija ošptine.
Tekst i foto: Sreten Mitrović
/058/
