Veliki umetnici imaju tu privilegiju da kroz svoja dela žive večno. Predrag Živković Tozovac dao je posebnu boju i karakter srpskoj narodnoj pesmi, a u vremenu koje je bilo vrlo neprijateljski nastrojeno prema svemu srpskom, pa i srpskoj muzici, uspeo je da uvede teme iz nacionalne istorije u glavni tok naše folk muzike zauzevši jednu od vodećih interpretatorskih pozicija.
Tozovac je bio ne samo velika zvezda, nego i kompletan muzičar. Pored interpretacije i divne boje glasa iz koga je izbijala posebna emocija, Tozovac je umeo izuzetno dobro da svira harmoniku, trubu i bubnjeve.
Rođen je u Kraljevu, u Kraljevini Jugoslaviji, od oca Svetozara – „Toza“ Živkovića i majke Budimke. S obzirom da je Tozo Živković bio veoma ugledan domaćin, gostioničar i poznati muzičar, Predrag Živković je upravo po svom ocu dobio nadimak kao „Tozov sin“ odnosno „Tozovac“. Mali Predrag provodio vreme slušajući najbolje interpretacije starih srpskih pesama kod svoga oca, čuvenog harmonikaša, koji je držao kafanu u Mataruškoj Banji i kod koga su gostovali najbolji muzičari.
Zbog opsade Kraljeva Jugoslovenske vojske generala Dragoljuba Draže Mihailovića iz oktobra 1941. godine (u okviru ustanka tokom leta i jeseni te godine), kada su oslobođenje grada u ključnom trenutku borbi protiv Nemaca svojom izdajom sprečili partizani pod komandom Ratka Mitrovića, a o čemu peva čuvena četnička pesma „Nad Kraljevom živa vatra seva“, oca Predraga Živkovića – Svetozara streljaju Nemci u svojim zločinačkim odmazdama nad slobodoljubivim Srbima.
Tada je u Kraljevu pobijeno preko 2,000 najuglednijih srpskih građana, po drakonskom okupacionom pravilu „100 Srba za jednog Nemca“, a među streljanima je bio i otac Predraga Živkovića Tozovca što će kao tragedija obeležiti ceo život čuvenog srpskog pevača.
Za razliku od mnogih neškolovanih i neobrazovnih muzičara iz sveta narodne muzike, Tozovac je završio gimnaziju u Kraljevu i studije na Ekonomskom fakultetu univerziteta u Beogradu.
Prve singlove snima 1965. godine, snima takođe i duete sa slavnom Silvanom Armenulić, dok njegova ogromna popularnost počinje 1971. godine, kada na festivalu „Pesma leta“ pobeđuje kompozicijom „Mirjana“. Tozovčeva karijera će se kasnije vezivati za neke od najlepših i najpopularnijih srpskih pesama.
No kultni status za sva vremena Tozovac stiče svojom antologijskom pesmom „Jeremija“ zbog koje je privođen na razgovore u Državnu bezbednost komunističke Jugoslavije i zbog koje je morao da se krije na neko vreme kod prijatelja u Nemačkoj. Nakon dve godine vraća se u Srbiju, vlasti mu zbog „četničkog Jeremije“ oduzimaju pasoš i ne dozvoljavaju da putuje, no Tozovac ostaje apsolutni miljenik publike i nastavlja da puni koncertne sale.
Pored mnogo održanih koncerata i televizijskih emisija pevao je često u duetima sa našim najvećim narodnim pevačima, u prvom redu sa: Predragom Cunetom Gojkovićem, Miroslavom Ilićem i Lepom Lukić. Osamdesetih godina prošlog veka, zajedno sa Predragom Cunetom Gojkovićem i glumicom Zlatom Petković bio je televizijski voditelj čuvene emisije „Folk parada“.
Predrag Živković Tozovac bio je proglašen za počasnog građanina grada Kraljeva i dobitnik je „zlatnog mikrofona“ kao najvećeg muzičkog priznanja Radiotelevizije Srbije.
Preminuo je 06. aprila 2021. u 85. godini života.
