1/3 (1 od 3 objave)
Srđan Kneževć bio je legendarni komandant odreda „Belih Vukova“, i čovjek koji je mnogo zadužio svoju Republiku Srpsku sa svojim saborcima.
Posle rata on je postavljen na dužnost zamjenika načelnika Centra javne bezbjednosti Srpsko Sarajevo. Pokušao je kao i u ratu, da na častan način brani vrijednosti za koje se u ratu borio protiv vidljivog neprijatelja. Ovoga puta situacija je bila gora. Srđan se borio za Republiku Srpsku protiv „predstavnika“ Republike Srpske koji su naočigled svih građana bahato pljačkali u ratu odbranjeno i stvoreno. Pred licem Paljana i građana tadašnjeg Srpskog Sarajeva, nicalo je tkz. paljansko „Dedinje“, vozala se bijesna auta, kupovali se stanovi po Srbiji i Crnoj Gori, privatizovala se preduzeća za 1KM, uništavalo sve pred sobom kao da je vihor rata.
Srđan nije mogao da gleda ovu nepravdu koju sada trpi njegov narod od strane svojih pedstavnika. To je vjerovatno bilo i u ratu, ali Srđan je tada bio na frontu, nije bio policajac i nije mogao da vidi kao ni ogromna većina naroda šta se to dešava iza njegovih leđa. Sada mu je bilo sve jasno!
Sam protiv sistema! Sam protiv klana koji je maskiran u vladare, pokušao je da im stane nogom za vrat kako to on zna. Ali, ovoga puta neprijatelj je bio podmukliji, nevidljiviji i gori.
Srđan je počeo da hapsi načelnike opština, direktore, ali kako ih on uveče uhapsi, tako ih sudije ujutru puštaju. Nepravda ga je bolila, a on je mislio da će istrajati u borbi kao uvijek do sada.
Ovoga puta, nije uspio! Nije mogao! Ostao je sam, heroj kakvog Romanija nije dugo imala. Kukavice iz sjenke su naručile njegovo ubistvo, a dvojica ( vjerovatno pripadnika istog tog MUP-a Srpske, kako se tada pričalo) izvršla likvidaciju drugog policajca u regiji. Ispred svoje zgrade, na oči supruge i djece, 07.Avgusta 1998.godine, ubijen je Srđan Knežević.
Akciju u pronalaženju ubica preuzeo je tada načelnik CJB Bijeljina, legendarni Ljubiša Savić Mauzer. O detaljima akcije nastavićemo sutra… (1/3)
