Rođen i odrastao između kamena i neba u selu Zagajevi na tromeđi opština Sokolac, Rogatica i Pale, daleko od popa i doktora, bolnice i škole, u zaštiti babe čuvene vidarke, Jovo je u ranoj mladosti, po livadama, proplancima i šumama romanijskim sakupljao trave i učio vještinu narodnog vidara. Polupismen, ali i kao dobar poznavalac ljekovitog bilja i bolesti, odlazi u vojsku, gdje najveći dio vremena radi kao bolničar i veterinar. U austro-ugarskoj vojsci bio je poznat po melemu za brzo zarastanje rana.
Po povratku u rodne Zagajeve sa suprugom Milenom izrodio je šesnaestero djece, ali nema pravog nasljednika kada je u pitanju liječenje čajevima i melemima na bazi ljekobilja i meda, koje je najčešće sam spravljao. Usklađen sa prirodom i zdravim životom poživio je preko 100 godina i otišao u legendu.
Iako u nemilosti tadašnje vlasti (često proganjan, suđen i zatvaran) bio je poznat i priznat i van granica bivše Jugoslavije. Stotine ljudi znalo je danima čekati njegov povratak sa čestih putovanja da bi našlo utjehu, nadu i lijek za najčešće teške blesti (rak, leukemiju, razni tumori,…) liječio je i izliječio čuvenu američku glumicu Suzi Svon i američkog predsjednika Forda i mnoge znamenite ličnosti. Posebnu pažnju i human odnos imao je prema teško bolesnim i siromašnim. Uvijek se držao ljekarske etike da čuva tajnu svojih pacijenata.
U svojoj osamdesetoj godini dozvolio je štampanje i objavljivanje svojih recepata, da bi bili na usluzi onima kojima je potrebna pomoć narodne medicine. O njegovoj popularnosti u narodu svjedoče brojni suveniri i pokloni koji krase vitrine njegovih potomaka.
Za života čuveni travar sa Romanije Jovo Mijatović podigao je sebi i supruzi Mileni vrijedan spomenik, mjesto gdje se često okuplja njegova mnogobrojna rodbina, prijatelji sa svih strana, nekadašnji pacijenti, ali i oni koji za legendarnog travara znaju iz priča onih koji su ga poznavali i cijenili.
O Jovi Mijatoviću je 1964. snimljen dokumenatrni film „Jova Mijatović” u režiji Puriše Đorđevića. Treba napomenuti da je ovo bilo u vrijeme kada je Jovo Mijatović bio proganjan od komunističkih vlasti, pa se u ovom filmu mudro brani da on ne želi da liječi narod i da čak bježi od toga. Takođe možete primijetiti da mu je bilo zabranjeno da prodaje trave, nego je svoje pacijente slao u Sarajevo, gdje su se ljekovite trave mogle slobodno prodavati – kod muslimana.
Kada je legenda o Jovi Mijatoviću narasla, komunistički pritisak na njega je oslabio. Jovo je zapošljavao i jednu medecinsku sestru – muslimanku iz Bratunca. U toku filma Jovo kaže da ima trideset i dvoje unučadi, koji svi potiču od njega i njegove žene, takozvane drugarice.
Jovo je u ovom filmu mudro odglumio naivnog seljaka koji ništa nije kriv što ga ljudi tjeraju da radi ono što on „ne želi”.
Izvor: Turistička organizacija Sokolac
